Page images
PDF
EPUB

Attamen illa tam jufta reftitutio in hujus Pacis negotio a duabus Poteftatibus denegata eft, nempe a Boruffiæ Rege, proprio nomine; nec non à Galliæ Rege, nomine quorumdam ipfius fubditorum. Cæterum ab utroque fine ullo fundamen

to.

Nam quod attinet Majeftatem Boruf ficam, prætenfum illud jus fideicommiffi, quod eft unicum ejus intentionis fundamentum, jam fæpius, & plus fatis, eft refutatum. Cui præterea accedit litispendentia formalis, etiam fpeciatim fuper Principatu Auriaco, cæterifque in Gallia bonis, legitimo modo introducta per mutuam petitionem, feu reconventionem judicialem, nomine dictorum Pupillorum, adverfus Boruffiæ Majeftatem inftitutam coram Judice, ab ipfa illa Majeftate eleo; quinetiam adhuc Celforum & Prapotentium Procerum Placitum diei 28. Julii anni 1711., quod Boruffiæ Rex habuit acceptum & ratum; continens, quod, poftquam dicta Majeftas ex hereditate regia, præter jam tum occupata, adhuc accepiffet provifionaliter bona, ibi defignata, porro omnia manerent in ftatu quo, doncc inter Celías Partes aliter tranfactum,

vel judicatum foret. Cui etiam directe hæc denegatio adverfatur.

Galliæ autem Regem, & Anteceffo res ejus, non tantum prædictam Magna Brittanniæ Regis, & Sereniffimorum illius 1 Majorum, juftam poffeffionem femper agnovifle, non obftante quorundam Galfiæ fubditorum contentione; fed etiam præfentem Galliæ Regem in fimilibus, uti nunc, foederis ineundi cafibus figna talis agnitionis plus una vice præbuille ma nifefta, omnibus eft notum; cum bellis finitis, non etiam obftante ulla fubditorum contentione, dictum Principatum, cæteraque bona, Magne Brittanniæ Regi reftituere voluit; etiam refarcito damno. Ut eft videre in art. feparato Pacis Neomagenfis, diei 10 Aug, 1678., in art. 13. Pacis Rifvicenfis, diei 21. Septemb. 1697, in inftrumento fubfecuto 8. Maji 1698., & in alio pofteriori 28. Julii 1699. Quibus manifeftis & geminatis agnitionibus nihil addi opus eft, præter hoc unum, quòd nullius Galliæ fubditi poffit prætendi contentio, quæ non tempore prædictorum foederum,& multo ante, fuit mota, Nam hoc uno duntaxat confiderato; conftat, quemadmodum, non obftantibus hujuf R 2

[ocr errors]

mo

modi antiquis contentionibus, Rex Ma gne Brittanniæ, æque ac ipfius Sereniffimi Majores, fuit ufque ad mortem in justa illa & immemoriali poffeffione, & quovis tempore in Pace ineunda eam meritò a Galliæ Rege recepit; ita etiam hoc tempore eafdem contentiones non magis, quam pridem, illam reftitutionem potuiffe impedire, aut hereditatem regiam privare jufta illa, ac femper agnita poffeffione.

Et quoniam tamen alte memorati Galliæ & Boruffiæ Reges hifce omnibus non obftantibus, juftam illam reftitutionem denegare voluerunt; imo etiam eo ufque ei adverfari, ut in contrarium ipfis placuerit, invita Juftitia, fuper prædico Principatu Auriaco, cæterifque Gallicis bonis, mu tuo pacifci, haud fecus, ac fi ad dictam regiam hereditatem non pertinerent, fed Boruffiæ Regi competiiffent; fubfcriptus Minifter Sereniffimi Domini Landtgravii Heffiæ, ex mandato fpeciali Domini fui, nec non Dominæ ipfius Filiæ, Principis Auriacæ & Naffovicæ, ut Tutorum, proteftatur de aperta injuftitia, quæ eft in de◄ negata illa reftitutione; atque de notoria nullitate, qua prætenfum illud pactum de rebus plane alienis, ac litigiofis, labo

Fat.

Que

[merged small][ocr errors]

Quemadmodum idem Minifter porro proteftatur de injuftitia ac nullitate om nium & fingulorum, quæ in præjudicium dictorum Pupillorum inter alte memoratas, vel etiam alias Poteftates, in hac Congregatione, five Pacis negotio, pacta reperiri poffent.

Rogans unumquemque Dominorum Legatorum, juftam hanc Proteftationem infinuari, quia communia deficiunt, in propriis ipforum Actis hujus Foederis; ut de ca in pofterum, & omni tempore, conftare poffit, ad confervandum Pupillorum, qui omnium merentur auxilium & commiferationem, jus inconteftabile. Actum Trajecti za Maji, anni 1713.

S.M. W. DE DALVIGH.

Mandatario nomine.

ME

R 3.

MEMOIRE

De S. A. S. Monfeigneur le Prince de Conti, Prince du Sang, au fujet des Comtés Souverains de Neufchâtel & Valangin.

L

e Comté de Neufchâtel a appartenu originairement aux Seigneurs de ce nom, d'ou il a paffé en la maifon de Fribourg, enfuite en celle d'Hocberg, & enfin en la maifon d'Orleans Longueville, dont le dernier Seigneur Mâle, Jean Louis Charles d'Orleans, Duc de Longueville, mourut revêtu le 5. Février 1694.

Le Comté de Valangin a pareillement appartenu originairement aux Seigneurs de ce nom, d'ou il a paffé en la Maison de Châlons, enfuite en celle de Tourniel. Deux Seigneurs de ce nom vendirent ce Comté, en 1589. au Comte de Montbeliard celui-ci le revendit, en 1592. à la maifon de Longueville, dont le dernier Seigneur Mâle Jean Louis Charles d'Orleans, Duc de Longueville, mourut revêtu, & joüiffant pailiblement, en 1694.

Par

« PreviousContinue »