Te decet laus per tempora Et gloria syderea, o sanctum pneuma; Tu animas et corpora Nostra, Christe, possideas In sempiterna doxa 1. X MERCREDI DE LA PENTECOTE Almiphona jam gaudia. Celi rutilant pre clymata, Alogiantur cuncta bona Pneumatis afflata sacri flamma. Replentur hodie quispiorum affabre corda pura; Renovantur namque festa illa Typicalia dudum in Syna Moysi consignata. O beata et vera gaudia! Homo cum celsa petit, Deus que ima In ignis forma; Pacem namque hodie in veram Sunt copulata duo animalia Superna, ima. Theologa remata concrepet utriusque dyapason vera; Prius terrigenam detinebantque nexam dragmam; Nunc vos, Michael satrapa, Gabriel vera polixe dans nuncia, Nos terrigenas vernulas ferte in vestras policas officinas. Nunc ergo cuncta superna juncta phalanga benedicat sanctum pneuma Voce sonora, Cujus et munere compta testula rubra redimpendat vera symbola En armonica; Esse ultima vel particulata Mereamur ejus in aula. Amen omnia subjungant pium mente pura jam nunc redempta Rite canendo alleluya 2. Bibl. nat., lat. 1105, fo 103. Bibl. nat., lat. 1105, fo 105. 1 XI ANNONCIATION Salve porta perpetue lucis fulgida, Virgo semperque Dei Maria. Preelecta ipsius gracia Ante secularia tempora, Cui missus Gabriel archangelus mira Detulit a Deo famina mundo nunquam audita. Effulges gracia, nam tecum est dominans. Ne paveas, divina quia prole letaberis te fore gravidam, Mox ad hec dicta, parens credula corde, XII SAINTS PIERRE ET PAUL Gaude jocunda melos turma persona Concrepans inclita armonia vera secli lumina Luce qui aurea illustrant mundi regna omnia, Quorum merita dissolvant crimina hoc die fulgida ; Vernant fortia jam quorum trophea in celi regia. Nam alter crucis supplicio triomphans, Alter ensis jugulo, uterque nitet laurea, Et super sullimes sydera, insignes victoria, celica perlati sunt in curia. Bibl. nat., lat. 1105, f 148 vo. Hinc, beate Petre, qui maxima reseras, claudis verbo celi limina, Sume pius vota fidelia, pectora cuncta, dissolvendo vincula. Dulcis qua resultat musica virtutum fidibus atque melis concina In qua symphonia miscetur est illa que vere dyatessaron plurima Constans virtute que justicia, temperentia que prudentia, Quibus supera agmina, rite decusata, Christo psallunt en armonica, Nostra sint quorum socia; Illa dent lumina queis preconia domus yperlirica, XII bis TRANSLATION DE SAINT BENOIT Laudum carmina creatori lira plaude eya, Pangens inclita Benedicti gesta voce canora. A puero florida sprevit mundi cuncta gliscendo celica, Ferrum enatat, solida fit unda semita. Rupes flumina dant insolita ; Corvus nil murmurans fert jussa. Vidit sphericam mundi machinam Binos zabuli salvavit abira; Patri filium post mortem redonat. Prophetis non impar ventura prenunciat, Pueri superba divinat. Sororis lacrime fraterna mutant vota, Fantur simul Dei archana, Post hec anima sororis ad alta evolat. Frater hec ita audiens mox laudem decantat. Laus et honor sit Christo et sanctis omnibus gloria 2. 1 Bibl. nat., lat. 1105, fo 159. Bibl. nat., lat. 1105, f° 161. XIII SAINT PIERRE ÈS-LIENS Nunc luce alma splendescat per orbem hec dies ecce gloriosa: Almi recolamus Petri celsa, Gratanter modulos accommodet in qua Vincentis amorem ob supernum crucis sacre trophea, Qui a Christo ligandi solvendique dona Accipiens, claviger effectus, nostra resolvens vincula, Consupernam majestatem tuam poscentes humiliter almam, Celestique in gloria trinum atque unum jugiter veneremur in arva, Nunc tua clementia. Christe, regatur, atque pia Bibl. nat.. lat. 1105, fo 164. Ces deux mots forment également le prologue ou entrée d'une prose de la première époque tirée du ms. 376 de la Bibliothèque de SaintGall, p. 349. (Voir L. Gautier, Euvres poétiques d'Adam de SaintVictor, Paris, 1894, p. 298.) Ita nam laus est tibi grata vox si quod nostra sonat conscientia canat. Quod ut omnibus perveniat indefesse divina precentur auxilia; Nam quicumque digne merentur ea Omnia semper eis salubria Quibus sine humana cogitata non utilia Relinquentes igitur itinera nimium lata, Angustam viam gradiamur que nos patriam ducat ad amis sam. Hec enim sacra vestigia redemptori pio perplacita, Quique nostra tempora pie disponat semperque nos protegat, Patriamque miserans ducat ad almam qui sine fine regnat, Canticaque ei nostra placeant per cuncta secula 1. XV SAINT MATTHIEU Stans a longe qui plurima perpetrarat facinora Nolebat alta celi contemplari sydera ; Sed pectus tundens hec promebat ore, lacrimans : Et una omnia pius dele facinora. Hac voce benignam promeruit clementiam, Necnonque justificatus venit domum suam. Cujus nos sacra sequamur exempla; dicamus Deo : XVI SAINT DENIS ET SES COMPAGNONS Supere armonie vastam gubernanti musicam Bibl. nat., lat. 1105, f° 171 v°. 2 Bibl. nat., lat. 1105, f° 176. |