Հայրենիք երգարան: նւէր հայ ազատագրութեան հերոսներու անմահ հիշատակին |
Common terms and phrases
Ա Ն ազատ ալ Ահա ամէն այդ այլ այն այս Անի անոր անուշ Աստւած արև արի Բայց գայ գնա դեռ դէմ դէպի դու դուն դուք Ե Ր եար եմ են ենք ես երբ Եւ զիս է ան էլ էն էր ընդ թեան թէ Թո՛ղ թող ի՞նչ իմ ին ինձ Ինչո՞ւ ինչպէս իսկ իր իւր լա լա լա լուսին խեղճ ծա կամ կայ կան կարմիր կեանք կը կիգամ կու Հա հազար համար հայ Հայաստան Հայոց հայրենիք հետ ձեզ ձեր մարդ մեզ մեծ մենք մեր մէկ մէջ մը մի միայն Մինչ մինչև միշտ մօտ նա նըման նոր շատ շուտ ոչ որ ու ունի Ուր չեմ չէ չը չի չունի պէս պէտք պիտի ջան սև սէր սիրոյ սիրուն սուրբ վարդ վրայ տակ տեղ տուն ցաւ քան քանի քաջ քեզ քո քու օտար օր
Popular passages
Page 138 - ALLONS, enfants de la patrie, Le jour de gloire est arrivé ! Contre nous de la tyrannie L'étendard sanglant est levé...
Page 138 - Tout est soldat pour vous combattre. S'ils tombent, nos jeunes héros, La France en produit de nouveaux, Contre vous tout prêts à se battre! Aux armes, etc. Français, en guerriers magnanimes, Portez ou retenez vos coups! Epargnez ces tristes victimes, A regret s'armant...
Page 144 - Oh say, can you see, by the dawn's early light, What so proudly we hail'd at the twilight's last gleaming? Whose broad stripes and bright stars, thro' the perilous fight, O'er the ramparts we watch'd were so gallantly streaming?
Page 139 - Amour sacré de la patrie, Conduis, soutiens nos bras vengeurs ! Liberté ! Liberté chérie, Combats avec tes défenseurs ! Sous nos drapeaux, que la victoire Accoure à tes mâles accents ! Que tes ennemis expirants Voient ton triomphe et notre gloire ! Aux armes, etc.
Page 139 - Français , en guerriers magnanimes , Portez ou retenez vos coups ; Epargnez ces tristes victimes A regret s'armant contre nous, (bis.) Mais ces despotes sanguinaires , Mais les complices de Bouille , Tous ces tigres qui sans pitié Déchirent le sein de leur mère Aux armes, etc. Amour sacré de la patrie , Conduis , soutiens nos bras vengeurs ! Liberté , liberté chérie , Combats avec tes défenseurs!
Page 139 - Bien moins jaloux de leur survivre Que de partager leur cercueil, Nous aurons le sublime orgueil De les venger ou de les suivre ! Aux armes, citoyens ! formez vos bataillons ! Marchons ! qu'un sang impur abreuve nos sillons ! 1794 M.-J.
Page 150 - C'est l'éruption de la fin. Du passé faisons table rase Foule esclave, debout ! debout ! Le monde va changer de base ; Nous ne sommes rien, soyons tout ! Il n'est pas de sauveurs suprêmes, Ni Dieu, ni César, ni tribun ; Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes ! Décrétons le salut commun...
Page 138 - Français! pour nous, ah! quel outrage! Quels transports il doit exciter! C'est nous qu'on ose méditer . De rendre à l'antique esclavage! Aux armes, etc.
Page 150 - Hideux dans leur apothéose, Les rois de la mine et du rail Ont-ils jamais fait autre chose Que dévaliser le travail? Dans les coffres-forts de la bande Ce qu'il a créé s'est fondu. En décrétant qu'on le lui rende Le peuple ne veut que son dû.
Page 144 - Whose broad stripes and bright stars.thro' the host in dread si - lence re - pos - es, What is that which the breeze, o'er the...