pectativam vim ac robur eventualis Inveftituræ continentem clementer élargiti fumus, ejufdemque Principem Carolum pro fe fuifque Succefforibus mafculis legitimo ex matrimonio descendentibus, nec non pro omnibus ac fingulis fupra recencitis ipfius fratribus & eorum mafculis ex legitimo matrimonio natis aut nafcituris præfatis de Ducatibus ac Statibus tanquam veris feudis Imperialibus Italicis mafculinis memoratum in eventum aperturæ, & caducitatis, quo fcilicet præfentes ex Domo Farnefiâ Poffeffores, fine prole legitimâ naturali mafculâ Succeffionis capace vivere defierint, de Cæfareâ poteftatis noftræ plenitudine juxta expreffum, legeque Imperiali receptum ordinem primogenituræ abufivæ infeudaverimus atque inveftiverimus, quemadmodum tenore præfentium hocce Decreto & Diplomate noftro Imperiali vim eventualis Inveftituræ habente de jure, lege aut confuetudine Imperiali eundem Principem Carolum infeudamus ac investimus.

το

Noftris cæteroquin & Sacri Imperii nec non aliorum quibufcumque juribus femper falvis, ac nominatim hac diferta fub conditione, & in cafu exiftentis realiter expectare, & quoties ille deinceps cafus evenerit, veram propriamque Inveftituram à nobis, noftrifque Succefforibus, Romanorum Imperatoribus ac Regibus memoratus Princeps cæterique ut fuprà ipfimet, ut per legitimos poft difpenfationem Imperialem validos & fufficientes Mandatarios, tempore, loco ftyloque confuetis, requirere debitum homagium facere, ac præftatis quibufcunque penes Confilium Aulicum præftandis coram throno nofTome IV. H

tro

tro Cæfareo recipere, & folitum defuper fubjectionis, & fidelitatis jusjurandum præftare teneatur_teneanturque, prout in feudis ac homagiis Italico-Regiis recepti Cæfarei Romano-Germanici juris & moris eft. Secus verò in conformitate ejufdem totius Articuli quinti Foederis Londinenfis hifce difertim & fub conditione fine qua non declarantes, nos, & Sacrum Romanum Imperium ad permittendam nominatorum Ducatuum & Statuum poffeffionem teneri, nec velle nec poffe.

Salvo porrò, ut præfertur, noftro & dicto in Fœdere Principum præfentium ac Ducum Hetruriæ, Parma, Placentiæque poffefforum omnimodo jure.

Infuper & reliqua hujufdem Articuli quinti ftipulatione per omnia, & femper falva, quod nempè nullus prædictorum Ducatuum ac Statuum ullo unquam tempore aut cafu à Principe, qui uno tempore Regnum Hifpaniarum obtinet, poffideri poffit aut debeat, & quod nullus unquam Hifpaniarum Rex tutelam ejufmodi Principis affumere poffit ac gerere valeat,

Ac propterea mandamus & præcipimus omnibus & fingulis noftris ac Imperii Sacri Electoribus, aliifque Principibus tam Ecclefiafticis quàm Secularibus, Archiepifcopis, Epicopis, Abbatibus, Ducibus, Marchionibus, Comitibus, Baronibus, Militibus, Nobilibus, Clientibus, Capitaneis, Vice-Dominis, Locumtenentibus, Gubernatoribus, Præfidentibus, præfeétis, Caftellanis, Rectoribus, Magiftratibus, Vexilliferis, Proteftatibus Civium, Magiftris Confulibus, Judicibus, ac generaliter omnibus noftris ac Sa

cri Romani Imperii Regnorumque ac Provinciarum noftrarum hæreditariarum Subditis & fidelibus cujufcunque ftatûs, gradus, ordinis, dignitatis aut præeminentiæ fuerint, ut fæpe nominatum Principem Carolum, vel ejus Succeffores & Hæredes, aut ex eodem matrimonio fratres, ut fuprà, quod ad hanc Succeffionem & gratiam noftram Imperialem, nullatenus impediant vel turbent, fed potiùs defendant ac manuteneant, idque etiam ab aliis, quantum in ipfis erit, fieri ftudeant ac caveant, nec turbari aut impediri finant; fi quis verò Edictum hoc noftrum ac Diploma Imperiale quondam temerariò tranfgredi vel violare præfumpferit, is præter graviffimam noftram & Sacri Romani Imperii indignationem, mulctam quoque quadringentarum marcarum auri puri pro dimidio, Fifco Cæfareo noftro Imperiali, & pro altero dimidio injuriam vel damnum patientibus, toties quoties in contrarium quidquam attentatum factumque fuerit, irremiffibiliter pendendam noverit.

Harum Teftimonio Litterarum manu noftrâ fubfcriptarum, & Sigilli noftri Cæfarer appentione munitarum, quæ dabantur in Civi tate noftra Viennae anno Domini &c.

Garantie donnée à l'Empereur fur la Renon ciation du Roi d'Espagne.

Cum

Um in Tractatu Quadruplicis Fœderis die (22 Julii) 2 Aug. anno 1718. Londini conclufi & fignati pactum conventumque fuerit, ut Sua Majeftas Cæfarea ex unâ parte omnibus fuis juribus, & prætentionibus in Coronam Hifpanicam, ex alterâ verò Rex quoque Hifpaniarum juribus pariter & prætentionibus quibufcunque in Regna; Provincias & Dominia, que in Italiâ & Belgio antehac ad Monarchiam Hifpanicam pertinuerunt, nunc verò à Majeftate Suâ Cæfareâ poffidentur, renunciarent, folemnefque defuper Renunciationis Actus in omni meliori formâ expediri. eofque in Acta loco congruo referri curarent, Inftrumentum verò Renuntiationis ex parte Majeftatis Sua Catholicæ exhibitum, enuntians qui'dem ac ftatuens dictam fuam Renuntiationem vim legis publicæ & fanétionis pragmaticæ habituram, & ita ab Ordinibus Regni Hifpaniæ, quos vulgò las Cortes appellant, receptum, executionique mandatum iri, in Confiliis tamen prefatorum Ordinum hactenus acceptatum, & confirmatum non fuerit; quod utique ritè pro more fieri deberi à Majeftate Suâ Cæfareâ firmiter contenditur, quo minùs igitur iftius folemnitatis defectus futuro quocunque tempore in præjudicium præfatæ Majeftatis Suæ Cæfareæ, pariterque ne defectus folemnitatis cujufvis, quo ad Renunciationem Majeftatis Suæ Cæfareæ confirmandam

de

defiderari poffet, in præjudicium Majeftatis Sue Catholicæ in pofterum vertatur, Majestates Sux Britannica & Chriftianiffima, quo amicorum communium munus adimpleant fcopumque publica Europe tranquillitatatis firmando continuò fibi propofitum adipifcantur, quoque difficultates quæ prædictorum Renuntiationis Instrumentorum permutationem, ac pacem inter Majeftatem Suam Cæfaream & Regem Hifpaniarum obftruere aut morari quacunque ratione poffent, è medio tollantur; per præfentes fele Majeftatibus Suis Cæfareæ & Catholicce earumque Succefforibus in Regnis & Provinciis per prædictas Renunciationes viciffim ceffis, obligant, feque erga eafdem Sponfores ac Fidejuffores, vulgò Guarants, conftituunt, quod fi approbatio & confirmatio Renuntiationis Majeftatis Sux Catholicæ, à dictis Ordinibus Regni Hifpaniæ præftanda, pariterque fi folemnitatis quæ ad majorem Renunciationis Cæfareæ confirmationem & auctoritatem defiderari poffent, non fubfequantur, nec Majeftas Sua Cæfarea, nec Rex Hifpaniæ, nec corumdem Hæredes aut Succeffores ullis unquam futuris temporis obtendent objicere, aut allegare nullitatem utriufvis dictarum ex utraque parte Renunciationum ratione, aut prætextus cujufpiam formæ defectus, difertim autem refpectu Renunciationis Regis Hifpaniarum ex eo, quod à prædictis Ordinibus, five las Cortes, probata, vel confirmata non fuerit, & fi quando incontra id,.contra omnem expectationem contingeret ad firmiorem Cautionem promittunt Suæ Majeftates BritanH 3

nica