pectativam vim ac robur eventualis Inveftituræ continentem clementer elargiti fumus, ejufdemque Principem Carolum pro fe fuifque Succefforibus mafculis legitimo ex matrimonio defcendentibus, nec non pro omnibus ac fingulis fupra recencitis ipfius fratribus & eorum mafculis ex legitimo matrimonio natis aut nafcituris præfatis de Ducatibus ac Statibus tanquam veris feudis Imperialibus Italicis masculinis memoratum in eventum aperturæ, & caducitatis, quo fcilicet præfentes ex Domo Farnefiâ Poffeffores, fine prole legitimâ naturali mafculâ Succeffionis capace vivere defierint, de Cæfareâ poteftatis noftræ plenitudine juxta expreffum, legeque Imperiali receptum ordinem primogenituræ abufivæ infeudaverimus atque inveftiverimus, quemadmodum tenore præfentium hocce Decreto & Diplomate noftro Imperiali vim eventualis Inveftituræ habente de jure, lege aut confuetudine Imperiali eundem Principem Carolum infeudamus ac inveftimus.

Noftris cæteroquin & Sacri Imperii nec non aliorum quibufcumque juribus femper falvis, ac nominatim hac diferta fub conditione, & in cafu exiftentis realiter expectare, & quoties ille deinceps cafus evenerit, veram propriamque Investituram à nobis, noftrifque Succefloribus, Romanorum Imperatoribus ac Regibus memoratus Princeps cæterique ut fuprà ipfimet, ut per legitimos poft dif penfationem Imperialem validos & fufficientes Mandatarios, tempore, loco ftyloque confuetis, requirere debitum homagium facere, ac præftatis quibufcunque penes Confilium Aulicum præftandis corain throno nofTome 1V.

H

tro

tro Cæfareo recipere, & folitum defuper fubjectionis, & fidelitatis jusjurandum præftare teneatur teneanturque, prout in feudis ac homagiis Italico-Regiis recepti Cæfarei Romano-Germanici juris & moris eft. Secus verò in conformitate ejufdem totius Articuli quinti Fœderis Londinenfis hifce difertim & fub conditione fine qua non declarantes, nos, & Sacrum Romanum Imperium ad permittendam nominatorum Ducatuum & Statuum poffeffionem teneri, nec velle nec poffe.

Salvo porrò, ut præfertur, noftro & dicto in Fœdere Principum præfentium ac Ducum Hetruriæ, Parma, Placentiæque poffefforum omnimodo jure.

Infuper & reliqua hujufdem Articuli quinti ftipulatione per omnia, & femper falva, quod nempè nullus prædictorum Ducatuum ac Statuum ullo unquam tempore aut cafu à Principe, qui uno tempore Regnum Hifpaniarum obtinet, poffideri poffit aut debeat, & quod nullus unquam Hifpaniarum Rex tutelam ejufmodi Principis affumere poffit ac gerere

valeat.

Ac propterea mandamus & præcipimus omnibus & fingulis noftris ac Imperii Sacri Electoribus, aliifque Principibus tam Ecclefiafticis quàm Secularibus, Archiepifcopis, Epifcopis, Abbatibus, Ducibus, Marchionibus, Comitibus, Baronibus, Militibus, Nobilibus, Clientibus, Capitaneis, Vice-Dominis, Locumtenentibus, Gubernatoribus, Præf. dentibus, Præfectis, Caftellanis, Rectoribus, Magiftratibus, Vexilliferis, Poteftatibus Civium, Magiftris Confulibus, Judicibus, ac generaliter omnibus noftris ac Sa

1

cri Romani Imperii Regnorumque ac Provinçiarum noftrarum hæreditariarum Subditis & fidelibus cujufcunque ftatûs, gradus, ordinis, diguitatis aut præeminentiæ fuerint, ut fæpè nominatum Principem Carolum, vel ejus Succeffores & Hæredes, aut ex eodem matrimonio fratres, ut fuprà, quod ad hanc Succeffionem & gratiam noftram Imperialem, nullatenus impediant vel turbent, fed potiùs defendant ac manutenant, idque etiam ab aliis, quantum in ipfis erit, fieri ftudeant ac caveant, nec turbari aut impediri finant; fi quis verò Edictum hoc noftrum ac Diploma Imperiale quondam temerariò tranfgredi vel violare præfumpferit, is præter graviffimam noftram & Sacri Romani Imperii indignationem, mul&tam quoque quadringentarum marcarum auri puri pro dimidio, Fifco Cafareo noftro Imperiali, & pro altero dimidio injuriam vel damnum, patientibus, toties quoties in contrarium quidquam attentatum factumque fuerit, irremiffibiliter pendendam noverit.

Harum Teftimonio Litterarum manu noftrâ fubfcriptarum, & Sigilli noftri Cæfarci appenfione munitarum, quæ dabantur in Civitate noftrâ Viennæ anno Domini &c.

Garantie données à l'Empereur fur la Renonciation du Roi d'Elpagne.

Um in Tractatu Quadruplicis Fœderis die (22 Julit) 2 Aug. anno 1, F. deris

Cum

dini conclufi & fignati pactum conventuinque fuerit, ut Sua Majeftas Cæfarea ex unâ parte omnibus fuis juribus, & prætentionibus in Coronam Hifpanicam, ex alterâ verò Rex quoque Hifpaniarum juribus pariter & prætentionibus quibufcunque in Regna, Provincias & Dominia, quæ in Italiâ & Belgio antehac ad Monarchiam Hifpanicam pertinuerunt, nunc verò à Majeftate Suâ Cæfareâ poffidentur, renuncia rent, folemnefque defuper Renunciationis Actus in omni meliori formâ expediri, eofque in Acta loco congruo referri curarent, Inftrumentum verò Renuntiationis ex parte Majestatis Sue Catholicæ exhibitum, enuntians quidem ac ftatuens dictam fuam Renuntiationem vim Legis publicæ & fan&tionis pragmaticæ habituram, & ita ab Ordinibus Regni Hifpaniæ, quos vulgò las Cortes appellant, receptum, executionique mandatum iri, in Confiliis ta men præfatorum Ordinum hactenus acceptatum, & confirmatum non fuerit; quod utique ritè & pro more fieri deberi á Majestate Suâ Cæfareâ firmiter contenditur; quo minùs igitur iftius folemnitatis defe&tus futuro quocunque tempore in præjudicium præfatæ Majeftatis Suæ Cæfareæ, pariterque ne defectus fplemnitatis cujufvis, quo ad Renunciatio

nem

nem Majeftatis Suæ Cæfareæ confirmandam defiderari poflet, in præjudicium Majeftatis Sue Catholicæ in pofterum vertatur, Majeftates Suæ Britannica & Chriftianiffima, quo amicorum communium munus adimpleant fcopumque publica Europe tranquillitatatis firmando continuò fibi propofitum adipifcantur, quoque difficultates quæ prædictorum Renuntiationis Inftrumentorum permutationem, ac pacem inter Majeftatem Suam Cæfaream & Regem Hifpaniarum obftruere aut morari quacunque ratione poflent, è medio tollantur; per præfentes fefe Majeftatibus Suis Cæfareæ & Catholicæ earumque Succefforibus in Regnis & Provinciis per prædictas Renuntiationes viciffim ceffis, obligant, feque erga eafdem Sponfores ac Fidejuflores, vulgò Guarants, conftituunt, quod fi approbatio & confirmatio Renuntiationis Majeftatis Suæ Catholicæ, à dictis Ordinibus Regni Hifpaniæ præftanda, pariterque fi folemnitates que ad majorem Renunciationis Cæfareæ confirmationem & auctoritatem defiderari poflent, non fubfequantur, nec Majeftas Sua Cæfarea, nec Rex Hifpaniæ, nec eorumdem Hæredes aut Succeflores ullis unquam futuris temporibus obtendent objicere aut allegare nullitatem utriufvis dictarum ex utraque parte Renunciationum ratione prætextus cujufpiam formæ defectus, difertim autem refpectu Renunciationis Regis Hif pauiarum ex eo, quod à prædictis Ordinibus, five las Cortes, probata, vel confirmata non fuerit, & fi quando incontra id, contra om · nem expectationem contingeret ad firmiorem cautionem promittunt Suæ Majestates Britan H 3

aut

nica