ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.

α.

Τέθαυμαχ ̓ οὐκ ἐπεὶ

Πέπλευκεν, ἀλλ ̓ εἰ δὶς πέπλευκε.

ΕΚ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ.

Τ ὁ κανοῦν δ ̓ ὁ παῖς περίεισι τηνάλλως ἔχων.

*

1. Τὸν κανον] Adfert Suidas ut ufum vocula τηνάλλως oftendat.

******

ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ

α.

εἴ τὸν πολιτῶν προστάττειν αἱρούμενον

Διαλόνον μεν δύναμιν οὖν ἐπιφθόνον,

Ηθει δὲ χρηστῷ συγκεκραμένην ἔχειν.

β ́.

Δοῦλος πρὸ δούλε, δεσπότης πρὸ δεσπότε.

γ.

Καυτόν τι πράττειν, οὐ μόνον τὰς ἐλπίδας
Ἐπὶ τῇ Τύχη χρὴ παιδίον πάντως ἔχειν,
Ων βούλεται τις, ἀλλὰ καὶ τῷ τῇ Τύχη
Συλλαμβάνεσθαι, ῥᾷον ἡ Τύχη ποιεί,
Καν ἵνα μεθ ̓ ἑτέρα τοῦτο, μὴ μόνη, ποιη.

5

Δεῖ τὸν πολιτῶν] Menandro tribuitur in margine Stobæana, Philemoni ex hac Comoedia, in collectione Grotiana.

5. Καυτόν &c.] Omiferat in fua collectione Grotius, quamvis in ipfius & Canteri Editione tribuatur Philemoni in Pancratiana.

E LEGE.

1. Apud Grotium, Auctore omiffo. Miror non quòd Quifpiam navigarit, fed fi bis navigarit.

1. Apud Stobaum Flor. Tit. XLV. Pus eft eum, qui cupit civibus præeffe Non invidendam dicendi facultatem, Sed bonis moribus temperatam habere. 2. Suidas in πρὸ ἀντὶ τῇ ἀντί. Servus fervo præftat & herus hero.

3. Stobai Ex. de Moribus Tit. VII.

Et ipfum aliquid facere, non fpem tantùm
In Fortuna oportet habere

Eorum quæ cupit quifpiam; fed & eò quòd Fortuna
Juvatur, faciliùs Fortuna rem conficit,

Vel ut cum alio hoc, non fola, faciat.

Vera erit fententia, fi pro Fortuna fcripferis Divinam Providentiam; Fortuna enim cæca & temeraria, ut putabant, nullum in finem quidquam faciebat.

ΕΚ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ.

a'.

Τὴν πλατεῖαν σοι

Μόνον ταύτην πεποίηκεν ὁ βασιλεύς.

1. Τὴν πλατείαν] Ufum vocis hujus, ab antiquis temporibus,

Μάρτυρας ἔχω γὰρ ὅτι μόνος Φύσκιν ποιῶ,
Κανδαυλὸν, ᾠα, καὶ θρίον μὲν ἐν δένῳ.
Τέτων διάπτωμ ̓ ἐγένετ', ἁμάρτημά τις

1. Οὐ γίνεται] Ut conftarent verfus, prioris nonnihil invertimus verba, in pofteriore addidimus daad. Eos profert Athenaus, utoftendat τραπεζοποιὸν dictum τῶν τραπεζῶν ἐπιμελητὴν καὶ τῆς ἄλλης εὐκοσμίας, hoc eft, Latinè fruftorem, qui hic loquens inducitur.

3. Τὲς ἐν τῇ πόλει] Verfus diftinxi & nonnihil emendavi. Profert Athenaus, ut oftendat ufum vocis κανδαύλε, de qua ad Tro

.J.

EX PANEGYRI.

1. Apud Jul. Pollucem Lib. IX. c. 5.
Plateam tibi

Solam hanc fecit Rex.

hinc probat Pollux.

EX IRREPENT E.

1. Apud Athenaum Lib. IV. p. 170. Non habetur de ratione torrendi deliberatio,

Sed ftructoris eft, in miniftrando.

2. Apud eumdem Lib. XII. p. 516.
eos qui funt in urbe

Teftes habeo me folum parare lucanicam,
Candaulum, ova, & thrium in brevi tempore.
Horum quodnam fuit erratum, aut delictum?

phonii Menandri verfum 15. dixi.

5. Opiov] Edulium in ufu apud Athenienfes, fic dictum quòd pic feu folio ficus effet involutum. Vide Aristophanis Scholiasten ad Acharnenf. . 1100. Addidi xai & uiv. Initio fequentis verfüs fuftuli τί & ἢ ante ἁμάρτημα, quæ viciabant verfum.

In Titulum. Πιττοκοπεῖσθαι dicebantur, qui,pice adhibita, pilos fibi corpore evellebant. Vide Pollucem Lib. VII, 165. ejufque In• terpretes, & præfertim virum doctiffimum Tib. Hemflerhufium ad

Lib. IX, 66.

Ι. Ἰδὲ πάρεσιν] Tam pauca verba non poffunt non effe obfcura, ideóque viri eruditi diverfi iverunt in fuam quifque fententiam; quam invenire licebit in notis Jungermanni, ejúfque quem modò nomine appellavimus, cui Pollux multùm debet. În re dubia vulgatam lectionem retinuimus. Ratio à Thermopola iniri videtur, qui ait quatuor conveniffe in Thermopolium, ut quifque excipere. tur τριτημόρε, hoc eft, aqua, aliifque quæ non conftarent in fingula capita, nifi tribus partibus oboli, feu fex chalcis, ut interpre tatur Pollux; fed unum fuifle qui abfumfiffet triobolum, quod quatuor illis fufficere debebat, cùm obolus octo chalcos contineret. Unde

E