quoque ab iis, qui Raptori confilium, auxilium, aut favorem præbuerint.

40. Violatio claufuræ Regularis, quæ committitur, fivè per egreffum Monialium extrà fepta Monafterii, five per ingreffum perfonarum cujufcumque fexûs intrà eadem fepta, fine licentiâ Epifcopi.

150. Hærefis, per quam intelligitur error voluntarius, & cum pertinaciâ contrà aliquam fidei veritatem, ut talem ab Ecclefia propofitam.

Hic advertendum quòd juxtà id, quod fuprà di&tum eft, hærefis merè interna, non habeat annexam excommunicationem, neque refervationem, nifi fit etiam externa; id eft, nifi aliquo figno exteriùs prodierit. Ut fi, v. g. qui eâ infectus eft, fivè coram aliis, five in occulto, motivo hærefis conculcet Sanctorum Imagines, Miffam, cum poffit, diebus Dominicis & Festivis,, non. audiat, & audire contemnat, vel alia figna præbeat quæ: fint fufficientia ad hærefim manifeftandam.

60. Apoftafia à Fide, feu infidelitas quâ quis Chriftum, Fidemque Chriftianam jam fufceptam penitùs abnegat; ut quandò amplectitur Paganismum, vel Judaïfmum, vel Mahumetifmum. Item Apoftafia à Religione, quâ quis ab Ordine Religiofo difcedit, cum animo de ferendi ftatum Religiofum quem profeffus eft..

Præter prædictos cafus RR. DD. Epifcopo referva tos, illi qui Summo Pontifici reservantur, quandò funt publici, eidem RR. DD. Epifcopo folùm funt reservati, quandò funt occulti. Tunc enim, ut communiter dicitur, Cafus Papales fiunt Epifcopales. Ab iis autem cafibus, qui ex Papalibus facti funt Epifcopales, Confeffarii, etiam pro cafibus refervatis approbati, non poffunt.

abfolvere, nifi ad id fpecialem facultatem à RR. DD. acceperint.

RR. DD. Epifcopo infuper refervantur Irregularitates & Cenfuræ fequentes.

1o. Omnes Irregularitates & Sufpenfiones Sedi Apoftolicæ refervatæ, ex delicto occulto provenientes, exceptâ eâ quæ oritur ex homicidio voluntario, & exceptis aliis ad forum contentiofum deductis, ut fuprà di&tum eft.

2o. Excommunicatio lata per Statuta Synodalia hujus Diœcefeos, contrà eos qui matrimonium per verba de præfenti contrahere præfumpferint coram teftibus & Parocho, fine ejus benedictione, aliifque folemnitatibus in Sacramento Matrimonii fervari folitis. Hanc Excommunicationem incurrunt quoque teftes & Notarii, si adhibeantur.

30. Sufpenfio ipfo, facto à Concilio Tridentino & à Statutis hujus Diœcefeos lata, contrà quemlibet Parochum aut alium Sacerdotem, fivè fæcularem, fivè regularem, qui etiam prætextu privilegii, vel immemorabilis confuetudinis, alteriùs Parochiæ fponfos, fine Epifcopi vel alterutriùs Parochi licentiâ, matrimonio conjungere, aut benedicere aufus fuerit. Conc. Trid. Seff. 24. c. 1.

res,

Synod. Atreb. die 25. April. 1675. & 136

O&ob. 1684.

4°. Sufpenfio per quindecim dies duratura, quam ipfo facto incurrunt Sacerdotes, tàm fæculares, quàm regulaqui intrà limites Parochiæ in quâ refident, vel fi commorentur in urbe, aut in ejus fuburbiis, intrà limites hujus urbis, & ejus fuburbiorum, in quâvis cauponâ seu popinâ comedunt, vel bibunt vinum, vel cervifiam, aut * Ex libro Sta alium quemcumque liquorem,* exceptis cafibus expref- ce treb fis in Statutis Diœcefanis.

Nomine cauponæ feu popinæ, hic comprehenduntur illius atria, horti, aliique loci annexi ab eâ dependentes, nec-non & illi qui vulgò vocantur Caffés, atque etiam omnes, in quibus publicè fimul & minutim, qualefcumque liquores inibi bibendi divenduntur.

so. Deniquè RR. DD. Epifcopo refervantur censuræ latæ per fententiam illius fpecialem, vel ejus Officialis, quibus aliquis nominatim fuerit Excommunicatus, Sufpenfus vel Interdictus.

Demum monentur Parochi, aliique Confeffarii, quòd licèt ipfafmet Irregularitates & Cenfuram Sufpenfionis tollere non valeant, nec in Votis aut Juramentis difpenfare, nifi hæc facultas à Superiore eis fpecialiter concedatur; ab ipfis tamen peccatis, quibus annexa eft aliqua Irregularitas, vel Suspensio, abfolvere poffint, nifi hæc peccata fint refervata. Si verò cenfura, quâ Pœnitens ligatur, fit Excommunicatio; non poteft abfolvi à peccatis, quin priùs ab hâc abfolvatur. Hæc enim Cenfura privat ufu Sacramentorum. Similiter, fi quis ob cri men à fe commiffum, privetur receptione Sacramentorum per Interdi&um perfonale, fimul & fpeciale, non debet à peccatis absolvi, antequàm abfolvatur feu liberetur, ab hoc Interdicto. Illi quoquè, qui per aliquod deli&tum causam dederunt Interdicto locali, vel qui ad perpetrandum.delictum, ob quod illud interdi&um latum eft, præbuerunt confilium, vel auxilium, non funt extrà mortis articulum abfolvendi, nifi priùs fatisfecerint, vel de fatisfactione dederint cautionem.. Ita ex Cap. Alma de fent. Excom. in 6.

Caveant, qui facultatem à peccatis refervatis abfol vendi accipiunt, ut eâ, non ad deftru&tionem, fed ad

ædificationem utantur: Poenitentibus exponant horum peccatorum gravitatem, & congruentes eis fatisfactiones injungant ; ut indè majorem illorum horrorem concipiant, & ab eis iterùm perpetrandis efficaciûs aver

tantur.

S

De Sigillo Confeffionis.

Igillum Confeffionis eft obligatio occultandi, feu celandi peccata quæ ex Sacramentali Confeffione cognofcuntur. Tunc verò Confeffio habenda eft Sacramentalis, quandò cum animo feu intentione se accufandi, & fubjiciendi peccata clavibus Ecclefiæ, fit ei qui habet, aut habere creditur, abfolvendi poteftatem, fivè hic fit Sacerdos verus, aut talis exiftimatus.

Sigilli obligatio oritur ex prædictâ Confeffione Sacramentali, fivè fit perfecta, fivè folùm inchoata, fivè fit: valida, fivè invalida..

Quanta fit obligatio Sigilli.

Igillum triplici jure obligat, fcilicèt jure naturali, divino, & humano ; & adeò stricta eft ejus obligatio, ut nullo in cafu, nullamque ob caufam liceat illud frangere, etiamfi vitæ, falutis animarum, Reipublicæ & totius Orbis immineret periculum. Hæc verò ftri&tiffima Sigilli obligatio perpetua eft, & ideò etiam poft mortem Poenitentis perfeverat.

Hujus autem Sigilli Sacramentalis violatio triplicem includit malitiam; 10. Sacrilegii, propter injuriam Saframento illatam ; 2o. Injuftitiæ, quia per hanc pœni

tens injuftè infamatur; 30. Infidelitatis, Sacerdos enim qui audit Confeffiones, tacito pacto se obligat ad servandum Sigillum, & proindè illud frangendo, peccat contra virtutem fidelitatis. Hæc verò Sigilli Sacramentalis violatio nunquam poteft excufari à peccato mortali ob materiæ levitatem; obligatio enim illud fervandi, non oritur ex gravitate peccatorum quæ celari debent, fed ex eo potiùs, quòd fummoperè interfit, ut non fiat injuria Sacramento, quæ femper gravis eft, etiam quandò leve peccatum revelatur, & ut Sacramentum non reddatur odiofum, atque ab eo fideles non retrahantur.

Ex fuprà dictis, inferri poffunt quæ fequuntur.

10. Sacerdos juridicè interrogatus, an fciat alicujus peccatum, quod ex folâ Confeffione cognovit, poteft & debet etiam cum juramento affirmare fe illud nefcire & reipfà nefcit ut homo, fed folùm fcit ut Deus; nec poteft interrogari, nifi ut homo, feu de his quæ fcit humano modo. Si verò interrogetur an fciat ut Deus, seu ut Minister Dei, aut ex Confeffione, dicere debet hanc interrogationem effe indignam viro Chriftiano, ut potè injuriofam Sacramento, ad quam respondere non licet, neque affirmando, neque negando.

2o. Confeffarius, à quo quis petit, an hunc vel illum Poenitentem abfolverit, id unum dicere debet, fe nihil habere dicendum, aut talem petitionem refponfum non mereri, fed increpationem.

3o. Sacerdos, qui eft reus cujufdam peccati, quod non poteft confiteri fine fractione Sigilli, tenetur in fuâ Confeffione abftinere ab hoc peccato declarando; præceptum enim Sigilli fervandi, præponderat præcepto integritatis Confeffionis.